Θυμάμαι την μέρα που ο συντάκτης του Μεξικάνικου περιοδικού Tres Tiempos επικοινώνησε μαζί μου στο Facebook. Ήταν τόσο απρόσμενο! «Η φίλη μου Drea η οποία διαμένει στην Ολλανδία» μου εξήγησε ο συντάκτης, «είδε κάποιο απο τα ποστ σου στο Facebook και το μοιράστηκε μαζί μου. Και οι δυο πιστεύουμε πως μια απο τις συνταγές σου και μια μικρή συνέντευξη θα είναι οτι καλύτερο για τη στήλη ‘Κουλτούρα’ στο πρώτο τεύχος του Tres Tiempos!» Χαμόγελο, χαμόγελο, χαμόγελο.. Αυτό το χαμόγελο έμεινε στο πρόσωπό μου για μέρες!

Η Drea Rodríguez Cervantes είναι μια κοπέλα απο το Μεξικό που αγαπά την Ελλάδα, ζει στην Ολλανδία και το όνειρό της είναι να ζήσει κάποια στιγμή μόνιμα στην Ελλάδα. «Αυτή η χώρα! Η Ελλάδα! Την αγαπώ, σου λέω αλήθεια. Είναι οι άνθρωποι, ο αέρας, το φαγητό, η τεράστια Ιστορία.. Μας έχετε δώσει ότι έχουμε σήμερα. Κοίτα τι φοράω!» και εκεί που μου μιλούσε σκύβει, τραβά τα μαλλιά της και μου δείχνει ένα παλιό Ελληνικό νόμισμα περασμένο σε μια αλυσίδα που κρεμόταν απο τον λαιμό της. Η αλήθεια είναι πως όταν ακούω καλά λόγια για την Ελλάδα χαίρομαι μα μόλις είδα το κρεμαστό σκέφτηκα: «Ούτε εγώ δεν έχω κάτι Ελληνικό να κρέμεται απο τον λαιμό μου, πρέπει να αγαπά την Ελλάδα στ’ αλήθεια!» Οι ζεστοί της τρόποι με βοήθησαν να χαλαρώσω και να απαντήσω σε όλες τις ερωτήσεις της..

Ποτέ δεν μ΄ενδιέφερε το φαγητό και οι καινοτομίες των foodies και των chef μέχρι τη στιγμή που άρχισα να ταξιδεύω. Σε ηλικία μόλις 16 ετών, η περιπέτεια των backpacking ταξιδιών μου ξεκίνησε..

Πριν κάνω την πρώτη πτήση μου ολομόναχη, υποσχέθηκα στον εαυτό μου 4 πράγματα: να δοκιμάζω το τοπικό φαγητό, να θαυμάσω τα ήθη και έθιμα, να σέβομαι την τοπική θρησκεία και να χρησιμοποιήσω τα τοπικά μέσα μεταφοράς. Έπειτα απο ταξίδια σε 30 περίπου χώρες, δεν ξέχασα καμία απο τις 4 αυτές υποσχέσεις.

Στην έκδοση αυτή του Cultour, θα μοιραστώ μαζί σας τα πιο αγαπημένα μου μυστικά, τις περιπέτειες και αναποδιές που έζησα σε κάθε μέρος που βρέθηκα. Στην πρώτη αυτή έκδοση του περιοδικού θα ταξιδέψετε μαζί μου σ΄ένα μέρος που κουβαλώ πάντα στην καρδιά μου: την Ελλάδα.

Την πρώτη φορά που επισκέφθηκα την Ελλάδα ήταν το 2012. Επισκέφθηκα φίλους στην Αθήνα και είχα την ευκαιρία να έχω μια ωραία ξενάγηση στα τοπικά αξιοθέατα και όχι μόνο. Με λίγα λόγια; Η Ελλάδα και η κουζίνα της είναι ένα όνειρο: η Μεσογειακή διατροφή η οποία συνίσταται απο γιατρούς και γκουρού της γαστρονομίας, είναι ένα μείγμα γεύσεων με βασικό συστατικό το μοναδικό και ασύγκριτο ελαιόλαδο, το οποίο σας ορκίζομαι, δεν έχει καμία σχέση με οτι άλλο έχετε δοκιμάσει.

Ακόμα και αν το όνειρό μου να ζήσω στην Ελλάδα δεν έχει ακόμα πραγματοποιηθεί, κρατώ τον εαυτό μου ενήμερο για ότι συμβαίνει στη γη του Δία και έτσι έτυχε να γνωρίσω την Κλεοπάτρα Κιβρακίδου. Διαμένουμε και οι δυο στην Ολλανδία και μοιραζόμαστε κάποια κοινά γκρουπ στο Facebook όπου και βρήκα τις συνταγές της και είπα στον εαυτό μου: Πρέπει να την γνωρίσεις!

Σίγουρα κάνει κάτι εντελώς διαφορετικό απ΄ότι έχω δει. Με σπουδές στα οικονομικά και το μαρκετινγκ, χρησιμοποιεί τις επαγγελματικές της γνώσεις για να βοηθήσει την προώθηση του blog της Kitchen Habits σε συνδυασμό με την έμπευση που της δίνει κατα βάση η κουζίνα του τόπου της, της Κοζάνης.

Η Κλεοπάτρα μου είπε πως όλα ξεκίνησαν στον Κρόκο, ένα μικρό χωριό της βόρειας Ελλάδας, όπου οι περισσότεροι κάτοικοι του ασχολούνται με την καλλιέργεια του Κρόκου (σαφράν). Θυμάμαι τα σχόλια της για τους κατοίκους του χωριού κατα τη διάρκεια της συγκομιδής του σαφράν «.. στο τέλος της ημέρας όλοι καταλήγουν με σκούρα κόκκινα χέρια!» Το ενδιαφέρον της για την μαγειρική ξεκινά απο τότε που βοηθούσε τον παππού της στην ταβέρνα του. Μου εξηγεί πως πάντα νιώθει άνεση και ασφάλεια στην κουζίνα και της αρέσει πολύ να διαλέγει υλικά στην αγορά. Μου εξηγεί επίσης πόσο διαφέρουν οι Ελληνικές ταβέρνες απο τα εστιατόρια που έχουμε όλοι στο μυαλό μας: «Στην ταβέρνα υπάρχει μια πιο ‘οικεία’ ατμόσφαιρα, προσφέρουν Ελληνικό κρασί, αρκετές φορές το φαγητό έχει αυτή τη γεύση του ‘σπιτικού’ και ντόπια Ελληνική λαϊκή μουσική γεμίζει τον χώρο.»

Όταν η Κλεοπάτρα αποφάσισε να αφήσει την Ελλάδα στη μέση της κρίσης που χτύπησε την χώρα της, επιστρέφει στην Ολλανδία όπου είχε αρχικά σπουδάσει και ξεκινά να πειραματίζεται με όλων των ειδών τα υλικά, μπαχαρικά, συνταγές αναμειγνύοντας τα προϊόντα που βρίσκει στην Ολλανδία με τις Ελληνικές συνταγές που ξέρει. Αν και οι δυο κουλτούρες είναι πολύ διαφορετικές, είναι πάντα ευχάριστο για εκείνη να εκφράζει τον εαυτό της μέσα απο τη μαγειρική και να ετοιμάζει πιάτα τα οποία τελικά μοιράζεται με τους φίλους, τους γείτονες και τους συναδέλφους της. Αξίζει να αναφέρουμε πως για τους Ολλανδούς είναι πολύ περίεργο και καθόλου δεδομένο να τους ‘κερνά’ κάποιος φαγητό έτσι απλά και χωρίς καμιά αιτία, όμως η Κλεοπάτρα συνέχιζει να το κάνει!

Το blog της είναι φτιαγμένο εξ’ολοκλήρου απο εκείνη και αν και δεν πέρασε αρκετός καιρός απο τότε που το ξεκίνησε, έχει ήδη αρκετούς followers στην ιστοσελίδα της και τα social media. Οι φωτογραφίες είναι επίσης τραβηγμένες απο την ίδια, στην ζεστασιά και το φυσικό φως του σπιτιού της.

Γράφει τις συνταγές της επίσης για τους Έλληνες ‘φίλους’ της και τους γονείς της στα Ελληνικά. Η Κλεοπάτρα ελπίζει πως μια μέρα η αγάπη της για το φαγητό θα την οδηγήσει σε νέα επαγγελματικά μονοπάτια ή ακόμα και στην δημιουργία του δικού της catering! Μέχρι τότε σας προσκαλώ όλους να την ακολουθήσετε στα social media και να κάνετε τα δικά της Kitchen Habits και δικά σας!

Υλικό που πρέπει πάντα να έχεις: Ελαιόλαδο 

Αγαπημένο υλικό: Τυρί (οποιοδήποτε)

Αγαπημένη συνταγή: Μουσακάς

Αγαπημένη Μεξικάνικη συνταγή : Γουακαμόλε

Το μότο της Κλεοπάτρας: «Μπορεί να έχεις ένα όνειρο, αλλά χρειάζεσαι ένα σχέδιο» 

{Δημοσιευμένη συνταγή: Μουσακάς}