Γεμιστά

Όταν πλησιάζει η ώρα της προσγείωσης κατά τους χειμερινούς μήνες (και όχι μόνο) στο Σχίπχολ, το αεροδρόμιο του Άμστερνταμ, το αεροπλάνο μπαίνει σε μια παχιά στρώση γκρίζου σύννεφου και ενίοτε κουνάει και λίγο, σε προετοιμάζει γι’ αυτό που θα συμβεί. «Την πάτησες φιλαράκο» σου λέει. Μη με παρεξηγείτε, ειδικά με τη συνεχόμενη αλλαγή του κλίματος…

Κοτόπουλο με μπάμιες και άγρια σύκα

Ωδή στο άγριο σύκο – έρχεται 3λογία! Όλα άρχισαν με την αγριοσυκιά που φύτρωσε μόνη της στο περιβόλι των γονιών μου. Μόνο λίγα μέτρα μακριά απο την ‘κανονική’ συκιά που δίνει τα ωραιότερα σύκα του κόσμου κάθε Αύγουστο. » Σύκααα! Τέλεια! Σύκα!» αυτή ήταν η αντίδρασή μου όταν τα είδα τον περασμένο Μάιο που πήγα…

Ρύζι απο το Αφγανιστάν

  Βρεθήκαμε μια κρύα νύχτα στο Ρόττερνταμ και αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε κουζίνα απο το Αφγανιστάν. Καμία σχέση το ένα με το άλλο ναι, ωστόσο στην Ολλανδία μπορεί να βρεί κανείς πολύ εύκολα φαγητό απο οποιαδήποτε γωνιά του κόσμου μιας και ζουν τόσες διαφορετικές κουλτούρες σ’αυτή τη χώρα. Ήταν η πρώτη φορά που δοκίμασα κάτι απο…

Φασόλια με χόρτα σαλάτα

Πριν ένα χρόνο περίπου έκανα την τρομερή ανακάλυψη. Βρήκα έναν τρόπο να τρώω σαλάτα χόρτα στην Ολλανδία. Ανακάλυψα κάτι όμορφα ματσάκια σέλινου στην λαϊκή. Στην αρχή στο μυαλό μου είχα ζωχιά, καυκαλήθρες, ραδίκια, ότι όμορφο τρώμε στην Ελλάδα και το θεωρούμε δεδομένο. Μετά όμως σκέφτηκα να δώσω μια ευκαιρία στο σέλινο. Αφού εδώ δεν έχει…

Μπομπότα με καλαμποκάλευρο

Πάει λίγος καιρός απο την τελευταία συνταγή. Η μαγειρική συνεχίζεται ακάθεκτη βέβαια και επανέρχομαι με καίριο all time classic θέμα συζήτησης: αληθινή αγάπη. Υπάρχει αλήθεια; Τί είναι; Που μπορείς να τη βρείς; Κάποιοι θα πουν «Ξεπέρνατα αυτά κορίτσι καλό, δεν υπάρχει αυτό που ζητάς, τι πάει να πει αληθινή αγάπη και πράσινα άλογα;» Ακούω αλλά…

Σαλάτα με φασόλια μαυρομάτικα – ‘Φανταρικό’

Δεν ξέρω αν όντως την τρώνε στον στρατό, ήταν έμπνευση απο κάποιον που πέρασε απο εκεί πάντως. Είχε τη λογική του απλού και νόστιμου φαγητού, όλα μαζί σε μια γαβάθα και πάμε! Πάμε, φύγαμε. Αλήθεια, πότε ήταν η τελευταία φορά που είπατε ‘πάμε’, που πήρατε μια γενναία απόφαση; Και ποια ήταν άραγε; Πως νιώσατε μετά;…

Ριζότο με κολοκύθα

Πάλι κολοκύθα ε; Είναι αυτό που σε πιάνει με ανθρώπους, φαγητά, πράγματα και εγκαταλείπεις μόνο όταν έχει εξαντληθεί κάθε ανθρωπίνως δυνατή προσπάθεια. Αγαπημένη η προσπάθεια, συνδεδεμένη με τη ζωή. Γιατί εκτός απο εκείνα που σου ‘βγαίνουν’, δεν μένεις με την απορία του ‘τι θα γινόταν αν..’ για τα άλλα που δεν σου ‘βγαίνουν’. Και η…

Κολοκυθόσουπα βελουτέ

‘Να προσέχεις, μην αργήσεις γιατί αλλιώς θα χαθούν τα ωραία ρούχα σου, θα αποκαλυφθεί η ταυτότητά σου και η άμαξά σου θα γίνει κολοκύθα’ είπε η καλή νεράιδα στην Σταχτοπούτα. Δεν ξέρω τι γίνεται στα παραμύθια, στη ζωή όμως το να αποκτάς μια τεράστια κολοκύθα ως δια μαγείας μάλλον καθαρή τύχη θα το έλεγα. Μη…

Ιμάμ μπαϊλντί

Στο τέλος του καλοκαιριού βρέθηκα και πάλι στη Θεσσαλονίκη. Αυτή η πόλη έχει κάτι το ξεχωριστό. Ο αέρας της έχει ζεστασιά, σε γλυκαίνει. Και ενώ τριγυρνάς στις γειτονιές σου, ξέρεις όλους τους δρόμους, τα στενά, δεν είναι τίποτα το ίδιο. Κάθε φορά η ίδια αίσθηση. Στην αρχή μια μικρή μελαγχολία αλλά μετά ξέρεις. Ξέρεις πως…

Βραστά κολοκυθάκια σαλάτα

Όταν ήμουν πιο μικρή, ο Χειμώνας ήταν η αγαπημένη μου εποχή. Κυρίως γιατί έβλεπα συνέχεια όλους μου τους φίλους, πράγμα που το καλοκαίρι ήταν δύσκολο καθώς όλοι σκορπίζαν στα χωριά τους για διακοπές. Αργότερα όταν άρχισα να μαγειρεύω πιο συστηματικά και να καταλαβαίνω περισσότερα για τα διάφορα υλικά (αλλά και για πολλούς άλλους λόγους), συνειδητοποίησα…

Κοτσάνια & φύλλα παντζαριού σαλάτα

Η αγαπημένη σαλάτα της Άννας, της αδελφής μου. Εδώ και χρόνια, Σάββατο μεσημέρι, στρώναμε όλοι μαζί τραπέζι, το φαγητό ήταν σίγουρα κάποιο ψάρι συνοδευόμενο με 2-3 διαφορετικές σαλάτες απο τις οποίες πολύ συχνά η μία ήταν τα φύλλα και τα κοτσάνια των παντζαριών. Και ενώ όλοι οι υπόλοιποι είμαστε απασχολημένοι με το στρώσιμο του τραπεζιού, η…

Ρεβυθοκεφτέδες – Φαλάφελ

Η αλήθεια είναι πως ξεκίνησα να φτιάξω παραδοσιακούς ρεβυθοκεφτέδες Σίφνου. Μαντζουράνα όμως; Θα έρθει και ο καιρός της σκέφτηκα… τώρα εδώ που είμαι πάω μ΄αυτά που έχω και είναι αλήθεια αρκετά. Οπότε; Φαλάφελ! Μ΄αυτά και μ΄εκείνα έχω να φάω κρέας αρκετό καιρό. Η μάνα ρωτά απο το skype με πραγματική αγωνία: «Και δηλαδή μόνο ρεβύθι; Δεν έχει…