Μπισκότα αμυγδάλου

Read in English Τέλος Αυγούστου (και καλοκαιριού), Αεροδρόμιο Μακεδονία Θεσσαλονίκης, 35 λεπτά πριν την απογείωση. Συνήθως 35 λεπτά πριν απο οποιαδήποτε απογείωση έχεις περάσει όλους τους ελέγχους και βρίσκεσαι μπροστά απο την πύλη άνετος/η και περιμένεις να μπεις στο αεροπλάνο. Στη δική μου περίπτωση περίμενα ακόμα για checkin λόγω ενός τεχνικού προβλήματος του αεροδρομίου. Και…

Φανουρόπιτα

Αν όπως λένε όλα είναι μπρος στα μάτια μας, τότε τι ψάχνουμε να βρούμε; Γιατί ‘απλά’ δεν βλέπουμε; Γιατί διαρκώς κάτι ψάχνουμε; Νέο ποστ μετά απο καιρό. Μετά απο δουλειές, lockdown και άλλες καταστάσεις που στρέφουν την προσοχή και την ενέργεια αλλού. Και όταν μπερδεύεσαι με πολλά κάπου μπορεί να ξεχαστείς. Αν συμβεί, κάνεις μια στάση….

Κέικ μπανάνα με ελαιόλαδο

Μιλούσα με μια συνάδελφο και μου έλεγε πως της φαίνεται ‘βουνό’ να ψήσει ένα κέικ. Δεν πιάνουν τα χέρια της, δεν φουσκώνει το κέικ, δεν ξέρει να μετράει υλικά, δεν ξέρει τον φούρνο της, δεν, δεν, δεν.. Γιατί άραγε να φοβόμαστε τόσο; Γιατί οκ, εγώ μπορώ (και βασικά θέλω) να φτιάχνω κέικ, για την ακρίβεια…

Ψωμί ζυμωτό

Οι καιροί είναι απαιτητικοί. Αυτό δεν είναι πρόβλημα βέβαια, θα τα καταφέρουμε. Τα τελευταία 3 χρόνια η μια αλλαγή έρχεται μετά την άλλη. Όταν φτάνω στο σημείο να πω ‘εντάξει το ‘χω’ τότε κάτι αλλάζει πάλι ξαφνικά (ή και εν γνώσει μου) και πρέπει να προσαρμοστώ ξανά. Ο Χρόνος βοηθά πολύ στην προσαρμογή και στην…

Σφακιανές πίτες

Μέσα στον Γενάρη βρέθηκα 3 φορές στο αεροδρόμιο. Μέσα στον Φλεβάρη θα βρεθώ τουλάχιστον 2. Και βλέπουμε. Στο μεταξύ έφαγα αρκετές φορές καλό φαγητό στα μέρη που βρέθηκα. Και με βοήθησε να καταλάβω πως για εμένα η μεγαλύτερη απόλαυση έρχεται απο τη μαγειρική. Θέλω να πειραματιστώ, να μάθω, να χωθώ, να κάνω το δικό μου….

Πρασόπιτα

Έχετε σκεφτεί ποτέ το γιατί; Είμαι σίγουρη πως το ρωτάτε καθημερινά για πολλά πράγματα και κυριώς για αυτά που συμβαίνουν γύρω σας ή που κάνουν οι γύρω σας: ‘Γιατί το έκανε αυτό;’, ‘Γιατί μου μίλησε έτσι;’, ‘Γιατί αποφάσισε να φύγει;’… Όμως δεν εννοώ αυτά τα γιατί. Εννοώ το δικό σας γιατί. Αυτό που έχει να…

Ανοιχτή πίτα με γλυκοκολοκύθα

Υπάρχουν πολλές γλυκοκολοκύθες εκεί έξω. Δεν τις έχω δοκιμάσει όλες (ακόμα). Ωστόσο, μέχρι στιγμής η γεύση της μακρόστενης γλυκοκολοκύθας ήταν μια αποκάλυψη. Αρχικά με τράβηξε το περίεργο σχήμα της και το έντονο πορτοκαλί χρώμα της. Και μετά ήρθε η γεύση. Είναι η αίσθηση που δοκιμάζεις κάτι τελείως ανυποψίαστος, ίσως και λιγάκι σκεπτικός και μόλις το…

Τυροπιτάκια κουρού

Όταν έφτιαξα αυτή τη συνταγή ήρθε στο νου μου η εξής εικόνα: ένα λεωφορείο γεμάτο συμμαθητές να σκαρφαλώνει στις πλαγιές κάποιου βουνού στη βόρεια Ελλάδα, φωνές, γέλια, πειράγματα και κάπου εκεί ανάμεσα σε όλα αυτά, τυλιγμένα σε αλουμινόχαρτο τα τυροπιτάκια της μαμάς. Νομίζω πως είναι αυτός ο συνδυασμός της φέτας και του δυόσμου στη γέμιση….

Σπανακόπιτα

Όσο περνά ο καιρός και ασχολούμαι πιο συνειδητά με την μαγειρική, τα πράγματα μέσα μου αποκτούν πιο συγκεκριμένη μορφή. Είναι ξεκάθαρο πως οι ζύμες κάθε είδους έχουν ξεχωριστό ενδιαφέρον. Νομίζω πως η ζύμη είναι καθρέφτης. Κάθε πιάτο είναι, αλλά εδώ τα πράγματα είναι αλλιώς. Κάθε βήμα που κάνεις δεν αντιστρέφεται εύκολα ή και καθόλου. Πρέπει…

Τριφτή μηλόπιτα

Ένα μήλο την ημέρα, ποιος έδωσε το μήλο σε ποιον, ποιος το δάγκωσε πρώτος, το μήλο κάτω απο τη μηλιά, μήλο μου κόκκινο ροϊδοβαμμένο και άλλες τέτοιες ιστορίες. Το μήλο είναι ίσως το πιο ταπεινό φρούτο. Έχει ωστόσο εμπνεύσει πολλούς καλλιτέχνες (βλέπε ποικίλους πίνακες με φρουτιέρες γεμάτες μήλα), έχει μεγαλώσει γερά παιδιά (μηλοφρουτόκρεμες σε κάθε…

Το μεγάλο Καλιτσούνι

Ενώ έφτιαχνα τα καλιτσούνια τις προάλλες διαπίστωσα πως βγαίνουν πολλά κομμάτια.. Και αν έχεις μαζί τη μαμά σου, τους φίλους σου, τα παιδιά σου τότε βάζουν όλοι ένα χεράκι και όλα καλά. Τι γίνεται όμως όταν είσαι εργένης/ισσα, μ΄ένα μικρό σπίτι (οπότε δεν μπορείς ν΄αραδιάσεις άνετα τα καλιτσούνια σου) και έχεις να τελειώσεις και ένα πρότζεκτ για…

Κρητικά καλιτσούνια – Λυχναράκια

Ενώ στις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας αυτή την εποχή ετοιμάζουν τσουρέκια, στην Κρήτη φτιάχνουν τα καλιτσούνια ή λυχναράκια. Τα οποία πλέον βρίσκει κανείς όλο το χρόνο στους τοπικούς φούρνους. Πρώτη φορά τα δοκίμασα απο μια Κρητικιά συνάδελφο στη Θεσσαλονίκη «Σας έφερα και λίγα λυχναράκια απο τα Χανιά!» Στην Ολλανδία νόμιζα πως ήταν αδύνατο να βρω μυζήθρα…